ಬಾವಲಿಗಳು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳ ಗಮನವನ್ನು ಸೆಳೆಯುತ್ತವೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಅವುಗಳ ಅತೀ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಹಾರುವ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದಿಂದ. ಬಾವಲಿಗಳು ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಹಾರಿಸುತ್ತವೆ, ಆ ಕತ್ತಲನ್ನು ಯಾವ ವಿಧದ ಸಂವೇದನಾಶಕ್ತಿ ಇಲ್ಲದೆ ಹೇಗೆ ಮುನ್ನಡೆಯುತ್ತವೆ ಎಂಬುದು, ಅನೇಕ ವರ್ಷಗಳಿಂದ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಗೊಂದಲವಾಯಿತು.
18ನೇ ಶತಮಾನದ ಕೊನೆ ಭಾಗದಲ್ಲಿ, ಇಟಾಲಿಯ ವಿಜ್ಞಾನಿ ಲಾಜಾರೊ ಸ್ಪಲ್ಲಾಂಜಾನಿ (Lazzaro Spallanzani) ಬಾವಲಿಗಳ ಕುರಿತಾದ ಮೊದಲ ಮಹತ್ವದ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ನಡೆಸಿದರು. 1790ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ, ಸ್ಪಲ್ಲಾಂಜಾನಿ ಬಾವಲಿಗಳು ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿದರೂ, ಸುಲಭವಾಗಿ ಹಾರುತ್ತವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದರು.
ಪ್ರಮುಖ ಹಂತಗಳು:
1930ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ, ಅಮೆರಿಕನ್ ಜಂತು ವಿಜ್ಞಾನಿ ಡಾನಾಲ್ಡ್ ಗ್ರಿಫಿನ್ (Donald Griffin) ಮತ್ತು ಗ್ರೇಟರ್ ಪೀರ್ (Galambos) ಬಾವಲಿಗಳ ನಡವಳಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ನಡೆಸಿದರು. ಇವರ ಪ್ರಯತ್ನವು ಬಾವಲಿಗಳು ಹೇಗೆ ಸದ್ದುಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತವೆ ಎಂಬುದರ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕೇಂದ್ರಿತವಾಗಿತ್ತು.
ಆವಿಷ್ಕಾರದ ಹಂತಗಳು:
ಎಕೋಲೊಕೇಷನ್ (Echolocation): ಬಾವಲಿಗಳು ಹೊರಗೆ ಉಲಿರಿಸುವ ಅಲ್ಟ್ರಾಸೌಂಡ್ ಶಬ್ದಗಳನ್ನು, ಅವುಗಳ ಸುತ್ತಲಿನ ವಸ್ತುಗಳಿಂದ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ. ಬಾವಲಿಗಳ ಕಿವಿಗಳು ಆ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಯನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಿ, ಅವುಗಳ ಸುತ್ತಲಿನ ವಾತಾವರಣದ ನಿಖರ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತವೆ.
ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ವಿವರಣೆ:
ಬಾವಲಿಗಳ ಎಕೋಲೊಕೇಷನ್ ಆವಿಷ್ಕಾರವು ವಿಜ್ಞಾನದ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮಹತ್ವದ ಹೆಜ್ಜೆ. ಇದು ಧ್ವನಿ ಅಲೆಗಳ ಬಳಕೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಯ ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕೆ ಮೌಲ್ಯವೃದ್ಧಿ ಮಾಡಿತು. ಈ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಆಧರಿಸಿ, ಅನೇಕ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ನೂತನ ಸಂಶೋಧನೆಗಳನ್ನು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸಮುದ್ರಪಾತ್ರಿಗಳ ವ್ಯವಹಾರಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಸಸ್ಯಪಾಲನ ಉಪಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸಿದರು.
ಬಾವಲಿಗಳ ಎಕೋಲೊಕೇಷನ್ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಆವಿಷ್ಕರಿಸಲು, ಹಲವು ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಅತೀವ ಶ್ರಮವಹಿಸಿದರು. ಅವರ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು, ಬಾವಲಿಗಳ ಅಧ್ಭುತ ಹಾರಾಟದ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟುವನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುವಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ವಿಜ್ಞಾನ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುವಲ್ಲಿ ಮಹತ್ವದ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸಿತು. ಈ ಆವಿಷ್ಕಾರದ ಮೂಲಕ, ನಾವು ಬಾವಲಿಗಳ ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಸಂವೇದನಾಶೀಲ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡೆವು.
Written by - Anonymous